buxusmot
Zeer zeldzaam de …
oktober 21, 2019
Toon alles

Foto’s in mijn hoofd

meervoudige-belichting-bospad

Is mijn laatste blogje echt alweer van oktober 2019?   Lag ik dan in een diepe winterslaap, terugkijkend naar de foto’s die ik heb gemaakt sinds oktober zou je zeggen van wel, een paar kerstachtige misschien maar dat is het dat wel. Toch heb ik, ook al is hier van een echte winter dan wel geen sprake een kleine beetje winter mogen proeven en wel in het prachtige Sauerland !  Samen met manlief heb ik een weekje mogen genieten  van de bergen, heuvels en klaterende beekjes hebben we prachtige wandelingen gemaakt en mooie herinneringen erbij gekregen.

Kom je ooit in dit mooie stukje Duitsland ga dan ook zeker eens een kijkje nemen in het stadje Fritzlar, niet alleen voor het gezellige centrum maar vooral voor Café Restaurant Hahn. Op het plein vol vakwerkhuizen waan je je even terug in de tijd  , zo knus en pittoresk.  Dat denk je totdat je dit café binnenkomt en de violen en piano muziek je oren binnen tetteren  je met open mond staat te kijken naar het bij elkaar geraapte zooitje aan spullen (vast met reden zo gedaan) Er niet een bord hetzelfde is  de eigenaar (Nederlander) de kop koffie bij de gasten op de tafel kwakt en je koekje op de schoteltje zwemles krijgt, waar diezelfde man netjes in het Duits zijn gasten vraagt of ze wat willen bestellen en dan wegloopt en zegt (In Nederlands) MMMM die waren nog nie zo weit  🙂      De warme chocomel heeft me nog nooit zo goed gesmaakt als daar, wat was dat leuk !

Eigenlijk zou ik dit blog moeten vullen met het onderwerp foto of zo want ik heb niet voor niets een foto website alleen heb ik die nu dus niet zoveel, wat ik wel heb zijn die honderden foto’s in mijn hoofd de een nog mooier dan de ander, bijvoorbeeld die van Schloss Waldeck met uitzicht op de Edersee    of die nacht met Kerstmis waarin de lucht een grote fonkelende zee van sterren was . De wandeling in het Nationaal Park Kellerwald-Edersee waar we op een smal kronkelpaadje naar beneden liepen en we het zeldzame ijshaar zagen en niet erg blij waren omdat we de macrolens niet bij ons hadden en waar de bergbeekjes me natte sokken bezorgde  dat mooie bos waarin we ons zo nietig voelde en zo een met de natuur.  Dat zijn de mooiste foto’s die je je maar kunt bedenken  foto’s die we altijd bij ons hebben, ofwel hele mooie herinneringen .

Natuurlijk zijn er ook wat foto’s zo had ik me voorgenomen om me eens in de techniek van de meervoudige belichting te storten en dan vooral veel te gaan oefenen maar zoals ik eerder al zei hebben we vooral veel gekeken en minder de camera in handen gehad.  Ik kan wel zeggen dat ik deze techniek erg leuk vind en er gaan er dan ook zeker meer van komen.

Heb ik eigenlijk nog maar een dingetje of dingetje is het ook niet het is een klein ding met grote gevolgen 🙂  Manlief was helemaal in zijn nopjes met zijn kerstcadeau een leuk lensje,  2e kerstdag kwamen we na een wandeling en fotograferen van een beekje terug bij de auto, ik zat al lang en breed (en blauw van de kouw) in de auto maar manlief bleef maar rommelen in zijn tas….

Als jullie ooit gaan wandelen in het mooie Kellerwald kijk dan vooral ook eens in het water of daar niet ergens een lensje ligt en dit liedje zingt : Ik lig hier heel alleen kerstfeest te vieren 🙁

 

 

 

 

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

error: Content is protected !!